ΕΔΩ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Είναι σε μάς φανταχτερό
παντού το μεγαλείο,
πάντοτε φύλο και φτερό
εις το Πολυτεχνείο.

Τι ενοούμ’ εμείς γιορτή
δείχνομε με τον τρόπο
κάνοντας την τριγύρω γη
να μοιάζει με μπουρλότο.

Και θαρρεί το παλληκάρι
που μολότοφ αμολάει,
ότι μοιάζει του Κανάρη
κι από τη χαρά πετάει.

Σφυρίζουν σιδερολοστοί
και καμιά βαριοπούλα,
π’ αν σου ‘λθει στο δόξα-πατρί
στου χάρου τη βαρκούλα.

Κι αν παρανάλωμα πυρός
γίνει κάνας μπασκίνας,
υπεύθυνος είναι αυτός
γιατί να είν’ μαικήνας.

Πάνω στα ΜΑΤ μανιωδώς
με την ορμή θηρίου,
και οι μολότοφ βγάζουν φως
ανάσταση Κυρίου.

Και τα καδρόν’ ανηλεώς
επάνω στις ασπίδες,
ας βάλει χέρι ο Θεός
μην έχουμε κηδείες.

Στην πόρτα για την έξοδο
είχε σκουριάσει ο σύρτης,
σιγά το αδιέξοδο
είναι ο Αντώνης τσίφτης.

Θα ρίξει το Βαγγέλα
πάνω της ρεμπεσκέδες,
να δω με τέτοια γκέλα
θα βρείτε μεντεσέδες;

Δε φτάνει που μας βάλανε
πόδια σε καλαπόδια,
παρά μας τρίζουν άγρια
και τα φρικτά τους δόντια.

Αυτά δεν είναι επουδενί
δόντια αλλά μυλόπετρες,
και θα μας κάνουν το κορμί
όλο γεμάτο μώλωπες.

Δόσεις, ανεργία, ΕΝΦΙΑ
και στο βάθος σκελετός,
υπερκόσμι’ ακούω ντέφια
θα μου στρίψει ολοσχερώς.

Σε τούτη την περιοχή
λιμνάζουν οι εντάσεις,
και τούτο μάγκες πάει να πει
δύσκολες εξετάσεις.