ΒΙΒΛΙΑ ΚΑΙ ΓΑΛΑΤΑ ΜΗΤΡΟΜ ΣΑΛΑΓΑΤΑ

Έχουμε μαλλιοτράβηγμα
τρόικας- Χατζηδάκη,
που μοιάζει ψωλοτράβηγμα
χτυπώντας το σβερκάκι.

Έδωσες μάχη τρομερή
Κωστή μου Χατζηδάκη,
και μια γροθιά τρομακτική
στου Τόμσεν το στομάχι.

Να ξέρεις ότ’ ο δανειστής
ποτέ του δε χαρίζει,
κι αν στην ανάγκη του βρεθείς
σαν μέγγενη σε στίβει.

Το νταραβέρι το χοντρό
γίνεται για το γάλα,
μήπως λουτρό κάνει μ’αυτό
ο Τόμσεν η κουφάλα;

Είναι οι ειδολογικές
γάλατος κατατάξεις,
εδώ σου έρχεται να κλαις
τόσο που να πλαντάξεις.

Θα είναι γάλα ημέρας
ή γάλα διημέρου,
αρμέχθη στας Σέρρας
ή είναι ξηρομέρου;

Είναι γάλα αγελάδας
μήπως είν’από βουβάλα,
η υπόληψη τσ’ Ελλάδας
θα παιχτεί τώρα στο γάλα.

Χατζηδάκης
Γιατί φίλοι τροϊκανοί
τόση καχυποψία,
λες και σε μας η αρετή
έχει πάντ’ απουσία;

Τόμσεν
Γιατί έλληνες είσαστε
ο διάολος να πάρει,
μπορεί να μας πασάρετε
γάλα από κριάρι.

Θα χουμ’ άφθονο το γάλα
με το μέλι να κυλάει,
και ο Τόμσεν η κουφάλα
σαν πουλί να κελαϊδάει.

Η λογοτεχνικότητα
στη ζυγαριά επάνω,
εδώ η αθλιότητα
δεν πάει παραπάνω.

Όχι το σκατοβιβλίο
με το λογοτεχνικό,
τούτο δω είναι γελοίο
και σηκώνει φονικό!

Άλλο τα βιογραφικά
κι άλλ’ απομνημονεύματα,
είν’ όπως τ’αναψυκτικά
κοντά στα οινοπνεύματα.

Έκλεισαν τα φαρμακεία
αγρίεψαν οι ταρίφες,
μες σε τόση φασαρία
άντε για να κλείσεις τρύπες.

Πα η σκούφια σου τροϊρη
ρε αγαπητέ Αντώνη,
τούτο δω το πανηγύρι
δε το βλέπω να τελειώνει.

Τα μπουκέτα Κασιδιάρης
πα στη Λιάνα ατελώς,
και ο Άλεξ αλανιάρης
να γελάει σαν τρελός.

Και τα πήρε στο κρανίο
τούτη δω με τον Αλέξη,
βρε τσογλάνι μου γελοίο
μέρα μη σου ξαναφέξει.

Έμαθα πως ο Γιωργάκης
θέλει πάλι το πηδάλιο,
ρε που κακό χρόνο να ‘χεις
ούτε πρόγκες στο καρνάγιο.

Εσύ που τα μπαλάκια σου
τα έκανες μπεγλέρι,
πάρε τα μπογαλάκια σου
και κούνα μας το χέρι.

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ

Μεγάλο το μυστήριο
με το αεροπλάνο,
της φαντασιάς κολήριο
χρειάζεται για πλάνο.

Η πτήση Κουάλα Λουμπούρ
με προορισμό Πεκίνο,
κατάντησ’ ένα καλαμπούρ
πικρό όπως το κινίνο.

Μήπως είναι ένα κόλπο
άκρως διαφημιστικό;
δε μπορώ να το πιστέψω
είναι αποκρουστικό!

Μη στη βόρειο την Κορέα
βρίσκεται τ’ αεροπλάνο,
και η δύστυχη παρέα
είναι με τον τσαρλατάνο;

Είναι παιδί εξωτικό
εκείνος ο ηγέτης,
σε ό,τι πράγμα πιο φρικτό
είναι και ποδηγέτης.

Αν επί παραδείγματι
τον τρώνε τα μεριά του,
τους επιβάτες για τροφή
να δώσει στα σκυλιά του.

Ίσως να το κατέλαβαν
εντέλει τρομοκράτες,
σε βάραθρο το έριξαν
ούτε ζημιά ούτε γάτες.

Είναι και η θεωρία του
του αόρατου μανδύα,
μα μου φαίνεται βλακεία
το ορκίζομαι στο Δία.

Απάτη ασφαλιστική,
μια εκδοχή ακόμα,
να παν αδιάβαστοι αυτοί
για μια τρελή κονόμα.

Μήπως το εχτυπήσανε
βροχή μετεωρίτες,
και το κατατρυπήσανε
μη αφήνοντας μύτες.

Δύναμη μυστηριώδη
στον πλανήτη εντρυφεί,
κι όπως είναι ερεβώδη
ότι θέλ’ αναροφή.

Μήπως σε σκουληκότρυπα
εμπήκε κατά λάθος,
χαιρέτα μου τον πλάτανο
μέσα σε τέτοιο βάθος.

Παίζουν και τα εξωτικά
κανείς μην τα περιφρονεί,
αλλάξανε τα σκηνικά
όλο το σύμπαν μια σκηνή.

Δεν μπορώ τ’ αεροπλάνο
πουθενά να το βρω,
και γι αυτό στρέφω το πλάνο
μέσα στο βουλευταριό.

Δεν παύετε ούτε στιγμή
για να νομοθετείτε,
μ’ ευλάβεια θρησκευτική
τρόικα υπηρετείτε.

Τάχα διαπραγματεύεστε
ενώ είσαστε δούλοι,
φρικτά εκπορνεύεστε
γιατ’ είστε σκατομούλοι.

Είσαστε άξιοι για ταγοί
μονάχα εταιρών,
δίχως καμιά υπεκφυγή
το λέω στη διαπασών!

«Μια δύναμη με σπρώχνει σ’ ένα σκοπό που δεν τον ξέρω. Θα’ μαι άτρωτος ίσαμε τη στιγμή που θα φτάσω το σκοπό αυτό, άμα δε θα του είμαι πια απαραίτητος, μια μύγα θα μπορέσει να με ανατρέψει.» Τα λόγια αυτά του Ναπολέοντα Βοναπάρτη, δείχνουν τη μυστικοπαθή πίστη που είχε στην αποστολή του. Ο αγέρωχος Κορσικανός γνώριζε ότι είναι ένα ευτελές αντικείμενο στα χέρια της ιστορίας. Τα σφάλματα που διέπραξε αυτός ο προικισμένος στρατηλάτης, από τη στιγμή που εισέβαλε στη Ρωσία, ήταν ανεπίτρεπτα και για ένα δευτεροετή μαθητή της σχολής Ευελπίδων.
Αυτά τα αξιοθρήνητα ανδρείκελα που κρατάν το πηδάλιο του σκάφους της πολιτείας σήμερα, έχουν την εντύπωση ότι γράφουν ιστορία, ενώ μόνο τα χάχανα αυτής μπορούν να προκαλέσουν.

ΜΑΥΡΑ ΣΤΗ ΜΑΥΡΗ ΘΑΛΑΣΣΑ

Πατεί ο Άρης το φρικτό
πόδι στην Ουκρανία,
και του πολέμου το θεριό
βρυχάται με μανία.

Η επίδειξη ισχύος
που μοστράρ’ ο Βλαντιμίρ,
αυτοκράτορα θυμίζει
και καθόλου κακομοίρ.

Στην «κοριέρε ντέλα Σέρα»
ο Ζαν Μαρί Κολομπανί,
στον αφέντη του Κρεμλίνου
άγρια του τα ψαλμωδεί.

Μετά του τείχους την πτώση
η πιο μεγάλη απειλή,
έτσι και μας τον ταπώσει
απ’ το στόμα θα μας βγει.

Ο,τι είναι σ’ άλλο κόσμο
είπ’ η Μέρκελ για τον Πούτιν,
έλα ρε σιγά το σκόρδο
δεν είναι δα κι ο Ρασπούτιν.

Με ράσο καλογερικό
και με τράγου λαγνεία,
ξετίναζ’ όποιο θηλυκό
στρίμωχνε στη γωνία.

Κειός ο πορνοκαλόγερος
η μηχανή του σέξι,
που ακόμα κι η τσαρίνα
του τον είχε αρμέξει.

Φαίνεται πως των ανθρώπων
τους σαλέψανε οι βίδες,
και φοβάμαι πως η λύση
θα’ λθει από τις οβίδες.

Τώρα στη μαύρη θάλασσα
βλέπω άρματα πολλά
φοβάμαι θα την κάνουνε
με αίμα ερυθρά.

Διόλου ευκαταφρόνητο
στόλο έχει συνάξει,
το Ρώσο τον ατρόμητο
πάνω τους θα τινάξει.

Ένα αντιτορπιλικό
και συν δύο φρεγάτες,
αν μείνει πεύκο θηλυκό
ας το βρουν οι δραγάτες!

Και κορβέτες από πάνω
συν σκάφη περιπολίας,
θα’ χουμε ωραία άμμο
σ’ άπασας τας παραλίας.

Εννιά ναρκολιευτικά
και εννέα χόβερκραφτ,
τα υπολείματ’ απ’ αυτά
θα τα κάνομε κρισκράφ.

Έχουμε και ουκρανικό
ναυτικό στην Κριμαία,
να μη βαφτεί με το κακό
μονάχα μια σημαία.

Εν μόνο υποβρύχιο
όπως και μια φρεγάτα,
τ’ ένα θα πάει στο βυθό
τ’ άλλο θα γίνει τράτα.

Είναι όλος ο πλανήτης
ένας λέβητας που βράζει,
τ’ άνοιγμα της κάθε μύτης
όπου να ‘ ναι πλησιάζει.

Στη γειτονική Τουρκία
γίνεται χαμός μεγάλος,
και γι αυτή την αγυρτεία
φταίχτης είναι ο σουλτάνος.

Η μίζα είν’ προέκταση
στο χέρι του Ταγίπ,
βρωμιά σε τέτοια έκταση
και δε ντρέπεται ντιπ.

Μολότοφ οδοφράγματα
καίγετ’ ο τόπος ούλος,
παίζονται τόσα δράματα
και φταίει αυτός ο μούλος!

ΘΥΣΙΕΣ ΣΤΟ ΒΡΟΝΤΟ

Η άνοιξη εγκυμονεί
να δώσει τα καλούδια,
κι άρχισαν οι τροϊκανοί
να λέν’ άλλα τραγούδια.

Τους όρους θέτ’ ο δανειστής
και όχι ο δανειζόμενος,
κι αν τούτο δεν κατανοείς
είσαι αυνανιζόμενος.

Υπάλληλος των δανειστών
ντυμένος με αναίδεια,
και ρυθμιστής των τραπεζών
αυτή κι αν είναι ένδεια!

Είμαστε εντελώς γυμνοί
πνιγμένοι στο χυδαίο,
κι έρχεται ο Τόμσεν το μουνί
να κάνει τον σπουδαίο.

Δεν βρίσκετ’ ένας να του πει
εις τα καθήκοντά σου,
μωρή χαμούρα κουνιστή
πριν βγάλω τα βρακιά σου.

Για βέλη προεκλογικά
το είχες το πλεόνασμα,
στο πήρ’ Αντώνη φουκαρά
ο Τόμσεν το απόβρασμα.

Τό’χες για πυροτέχνημα
Αντώνη στη φαρέτρα,
κάνε το κομψοτέχνημα
κι άραξε στη καρέκλα!

Οι όποιοι προεκλογικοί
καρποί ήτανε φούμαρα,
Αντώνη μου στην εξοχή
τώρα θα βγουν τα κούμαρα.

Αυτό τώρα τι σημαίνει;
θρίαμβο των δανειστών
και κυβέρνηση στημένη
να εισπράτ’ αναφανδόν!

Νέες ανθρωποθυσίες
μας ζητούνε δίχως τσίπα,
του λαού μας οι θυσίες
χάνονται σε μαύρη τρύπα.

Θανατηφόρα συνταγή
κι εσείς μας επαινείτε,
δεν πάτ’ αδέλφια χριστιανοί
τώρα να γαμηθείτε!

Κάθε έννοια αυτού του κράτους
έχει αποδομηθεί,
και η χώρα του Σωκράτους
έχει καταγαμηθεί.

Στο χώρο το γεωγραφικό
που λέγεται Ελλάδα,
θα ψάχνουμε με το φακό
σπυρί στη φασολάδα.

Συνεχίστε τα παζάρια
έστω και με μαύρο χάλι,
όλο με κάποια μπατζάρια
θα γεμίσει το τσουκάλι.

«Πέλοψ ο Ταντάλειος εις Πίσαν μολών…»
Ένας λόγος που ο μύθος και ο Ευριπίδης έστελναν την Ιφιγένεια μετά τη θυσία της στην Κριμαία, την Ταυρίδα όπως λεγόταν τότε, ήταν γιατί εκεί βρισκόταν τα σύνορα με το εντελώς άγνωστο. Ελάχιστοι είχαν τολμήσει να προχωρήσουν στην αχανή ενδοχώρα, πιο μέσα από τις παραλιακές αποικίες της Μιλητού, τη Φαναγορία και το Παντικάπαιον.
Σήμερα ο Πούτιν έχοντας ήδη στη ράχη του το φιάσκο της κατάδυσης στις βυθμισμένες ελληνικές αρχαιότητες, όπου παρουσίασε μια καρικατούρα του Ιντιάνα Τζόουνς, είπε να ασχοληθεί πιο ουσιαστικά με την Κριμαία, διορθώνοντας μία και καλή το λάθος του Νικίτα Χροουστσόφ να την εντάξει στην Ουκρανία. Όταν δούμε τον θίασο των τεράτων που παίζει σήμερα γύρω απ’ τη Κριμαία, Πούτιν, Γιανούκοβιτς, Τιμοσένκο, Μέρκελ, Σόιμπλε, νεοναζί, Τάταροι, Τσετσένοι συμπεραίνει ότι δικαίως οι αρχαίοι Έλληνες κατέχονταν από τον απόλυτο φόβο να ποχωρήσουν προς αυτό που είναι σήμερα Ρωσία και Ουκρανία και δικαίως η Ιφιγένεια ήθελε να φύγει από την Ταυρίδα μια ώρα αρχύτερα!