Η ΜΑΧΗ ΤΩΝ ΜΑΧΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟ ΤΩΝ ΠΥΛΩΝ

Πολιτικός ορίζοντας
μαύρος σαν το χαβιάρι,
της πολιτείας τρίζοντας
πηγαίνει το καράβι

Τα κύματα πανύψηλα
προντετασμοί του σκάφους,
και με καπέλα ημίψηλα
να προσδοκοκούμε τάφους

Βλέπω μοιράζετ’ αφειδώς
τις παροχές καρντάσια,
προέχ’ο σίτος ασφαλώς
κατόπιν τα κεράσια

Τώρα η ολιγαρχία
πούν’θορυβημένη όντως
άδραξε με μαεστρία
το αδράχτι επιγώντος

Θα στήσουνε μηχανισμούς
με φοβερές πλεκτάνες,
και θα προσφέρουν οβολούς
σε χίλιες δυο πουτάνες

Ελαχε μεγάλος κλήρος
εις εσένανε Αλέξη,
κατοχύροστον με κύρος
μόνο τότε θα αντέξει

Τα βήματα στρατηγικής
νάναι μελετημένα,
κοίτα να μην εγκλωβιστείς
και παν όλα χαμένα

Η μάχη θάναι φοβερή
μα ζω με την ελπίδα,
να δω μια νέα χαραυγή
στη δύστυχη πατρίδα

ΧΑΣΑΜΕ ΤΟΝ ΠΙΝΟΚΙΟ

Πάρ’ότι θέλεις παλιατζή
απ’της ΝΔ το μαγαζί.

Μεγάλο μαστροχαλαστή
βρήκε τον Αντωνάκη,
και της κατάντησε γιαπί
το έρμο το κονάκι

Επεσ’ακόμα μια φορά
θύμα της αγυρτείας,
απ’ το Μαξίμου σούφρωσε
και το χαρτί υγείας

Για της υγείας το χαρτί
δεν θα σε κατσαδιάσω,
καθότι θα σου χρειασθεί
μετ’απο τόσο γράσο

Ούτε για την παράδοσι
δεν πήγε ο αγύρτης
πάλι καλά που άνοιξε
για το Αλέξ’ο σύρτης

Οτι για νόμους και θεσμούς
καθόλου δεν σε μέλει,
δεν χρειαζόμασταν χρησμούς
με σύνταγμα κουρέλι

Μας τόχες δείξει πολλαπλός
οτ’είσαι ένας στόκος,
τώρα γλυτώσαμ’ευτυχώς
ξεβρόμισε ο τόπος

Και δεύτερο μέσ’τη βουλή
τώρα ζητάς γραφείο,
για να τα κάνεις με σπουδή
θέλεις κι’αυτά αιδοίο;

Αντώνη άνοιξε πανιά
και τράβα όπου λάχει,
θα κλαίν για σένα γοερά
τώρα οι γελιογράφοι

ΠΕΝΤΟΖΑΛΗ Η ΖΑΛΟΓΓΟ

Μια μεγάλη απορία
έχω μέσα στο κεφάλι,
θα μας φάνε τα θηρία
η θα ρίξουν πεντοζάλη

Δεν υπάρχει πλέον θέμα
για την αυτοδυναμία,
που μας βγάζ’όμως το ρέμα
θα το δούμε με τη μία

Να μη γίν’η φλόγα στάχτη
εύχωμε και το ελπίζω,
γιατί τότε θάχω άχτι
μένανε να σατιρίζω

Μετά τους πανηγυρισμούς
για αλλαγή σελίδας,
μην έχουμε αλαλαγμούς
κι’επέλαση ακρίδας

Μην προσμένετε κεφάλι
οι τροικανοί να σκύψουν,
και ν’αρχίσουν παρακάλι
η τα πόδια να μας νίψουν

Προσβλέπω σε συναίνεση
τροικανών κι’Αλέξη,
εάν αυτός με σύνεση
το ρόλο του θα παίξει

Δε θέλ’ούτε κολωτούμπες
ούτε και γονυκλισίες,
είναι και τα δυο αρλούμπες
για τα τσίρκα κι’εκκλησίες

Μ’αποφασιστικότιτα
και με λόγο πειθήνιο,
μέσ’απ’τη ζοφερότητα
να δούμε λίγο ήλιο

Η επόμενη μέρα των εκλογών επιβάλλεται να μας βρει ενωμένους σαν μια γροθιά.
Δεν έχουμε άλλα περιθώρια,ο χρόνος πιέζει ασφυκτικά.Οι οικονομικές συγκυρίες
είναι δύσκολες.Τα όποια τραύματα της προεκλογικής περιόδου,που δυστυχώς
διεξάγεται σε κλίμα όξυνσης,δεν πρέπει να μας ακολουθήσουν στη νέα πορεία
που χρειάζεται η πατρίδα.
Να δημιουργήσουμε νέο ήθος,ένα ήθος δεμένο με τον ουσιαστικά θνητό χαρακτήρα
του ανθρώπου κατά τον Καστοριάδη.Να επαναστρέψουμε τη ζωή επάνω στην ουσιαστική
της αλήθεια και να ξαναβρούν οι αισθήσεις μας τη χαμένη αγιότητα κατά τον Ελύτη.
Διαφορετικά πάλι κατά το Ελύτη,οΕλληνισμός δεν θα είναι τίποτε άλλο από μια χαρακιά
πικρή στην άμμο που θα σβήσει η ένα άσπρο μέτρημα μελανό άθροισμα,λίγα δέντρα και
λίγα βρεμένα χαλίκια.

Η ΤΕΛΙΚΗ ΕΥΘΕΙΑ

Μια απειλών πληθώρα
βομβαρδίζει ψηφοφόρους,
εκεί τάχουν ρίξει όλα
επενδύοντας στους φόβους

Του τρόμου η πολιτική
δεν πρέπει να περάσει,
όση κι’αν χύνουνε χολή
στης τούρτας το κεράσι

Μια κίνηση κουνούπι
τηνέ κάνουνε ελέφα,
όμως δεν κουνάει ρούπι
ο λαός τους πήρε πρέφα

Στην τελευταία τη στροφή
μπήκαμε συμπολίτες,
όχι πολιτική τροφή
σε τίποτε αλήτες

Αν προσφέρετε κουτάλα
εις τους ίδιους θεομπαίχτες,
τότε ψάξτε για κρεμάλα
σείς οι ίδιοι θάστε φταίχτες

Τους εκδότες αψηφίσται
και τις πουλημένες πένες,
με συνείδηση ψηφίστε
και θα έχουμε πιένες

Η Κυριακή ετούτη δω
ας είν’της αναστάσεως,
στείλτε ετούτο το κακό
σε τόπο αναπαύσεως

Δώστε στα παιδιά ελπίδα
χέρι στον απελπισμένο,
και περήφανη πατρίδα
με το Σαμαρά χεσμένο

Μοίρα σημαίνει μοιρασιά
εσύ διαλές κομμάτι,
μετά μη λές κακοτυχιά
το λάθος μονοπάτι

ΠΥΡΕΤΟΣ ΣΤΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ

Στα κόμματα επιτελείς
σαν στρατηγοί μεγάλοι,
σκέφτονται πως τους αφελείς
θα προσελκύσουν πάλι

Οσο θα κλιμακώνονται
οι αντιπαραθέσεις,
τόσο θα ξεβρακώνονται
γιατί δεν έχουν θέσεις

Νέες θέσεις εργασίας
υποσκέθηκες Αντώνη,
μα το φάσμα ανεργίας
όσο πάει μεγαλώνει

Με το φίλο σου τον Ντάμπι
είσαστε χαρτιά καμένα,
τώρα νέος ήλιος λάμπει
και σεις δυο κορμιά χαμένα

Πολιτικά εκτρώματα
τέκνα της αγυρτείας
περνάτε νεφελώματα
σε ύψος αλητείας

Το σύνταγμα το γράψατε
στα υποδηματά σας,
ένα λαό εκάψατε
με τ’ανομηματά σας

Ολ’η ανηθικότητα
κουρνιάζει στο μυαλό σας,
και η ηλιθιότητα
κατάστημα δικό σας

Με θράσος απροσμέτρητο
ζητάτε το σταυρό σας,
πάρτ’ένα αμελέτητο
να πάτε στο καλό σας

Εμάς εξαθλιώσατε
χθόνιοι υπηρέτες,
μαζί μας ετελειώσατε
μην γίνεστε επαίτες

ΕΛΛΑΣ ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΣΟΥ

Εις την τελική ευθεία
μπήκαμε των εκλογών,
κι’έχουν τα επιτελεία
τη φωνή στη διαπασών

Εδώ το καλό το κόμμα
μην ψηφίσετε τους άλλους,
θα σας στείλουνε στο χώμα
η σε τίποτε πασσάλους

Ο Κουβέλης κολωτούμπας
πάντοτε διαλλακτικός,
μ’ένα κέρασμα γαρδούμπας
είναι πάντα βολικός

Παιδιά όχι σε πλατεία
για να παίζετε με μπάλα,
θάρθει για ψηφοθηρία
ο Αντώνης η κουφάλα

Σαν λαός μέσ’το κεφάλι
έχουμε πολύ βοιδίλα,
κι’είν’ατέλειτο το χάλι
και απέραντ’η ξεφτίλα

Απέραντο έχεις Ελλάς
εσύ το μεγαλείο,
μα είτε κλαίς είτε γελάς
πάντα κολωχανείο

Μπορεί η γλώσσα μου σκληρή
να είναι ορισμένος,
μα είναι επιτακτική
ανάγκη κι’όχι μένος

Το πάθος για ισότητα
έχω θεμέλιο λίθο,
θέλω την αθλιότητα
να την εξαφανίσω

Να σώσω κόσμο δεν μπορώ
το ξέρω με την πένα,
μα δώρο γω σε καραφλό
δεν δίνω μία χτένα

Οσο για σας πολιτικοί
που θ’αναρωτηθήτε,
μα που επήγαν οι σταυροί
ξέρω που θα τους βρείτε

Να μην παιδεύεστε πολύ
θα βρείτε το σταυρό σας,
μες της μαμά σας το μουνί
και μεσ’το κερατό σας

Αυτ’η πατρίδα δεν μπορεί
ν’αντέξει άλλα χάλια,
γι’αυτό με δυνατή βαφή
μαυρίστε τα ρεμάλια

ΠΡΩΙΜΕΣ ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Εμφανίζεται σωτήρας
τώρα και ο Γεωργάκης,
του χρειάζεται ζωστήρας
να του πει πάρε για νάχεις

Με θράσος απροσμέτρητο
ιδρύει νέο κόμμα,
σιχαμερό αμέτρητο
μυρίζει σαν το πτώμα

Συλλογική συνείδηση
είν’εντελώς απούσα,
γι’αυτό δεν ανεβαίνουμε
πάν’από την πατούσα

Γυρολόγοι βουλευτάδες
σε τοπίο ομιχλώδη,
πρώιμα οι μασκαράδες
βγαίνουνε εις το μπαλκόνι

Μέσα στη βουλή η Δούνια
που ο διάολος να πάρει,
σου χρειάζονται κουδούνια
Σαμαρά κι’ένα σαμάρι

Μπουρδέλο δίχως παστρικές
γίνεται να στεργώσει,
και που θα πα στις εκκλησές
ο άλλος να ξεδώσει

Και για Νεοδημοκράτες
πούχουν έντιμες μητέρες,
μη σας πιάσουνε μαλάκες
και ψηφίσετε εταίρες

Πάρ’Αντώνη μου τη Δούνια
όπως και τη γυρολόγο,
βάλτε στο λαιμό κουδούνια
και τραβάτε για το λόγγο

Τι εδήλωσ’ο πρωκτόπαις
να πουλήσουμε το σπίτι,
το εσκέφτηκες και τόπες
θα σου εβγ’απο τη μύτη

Να πουλήσουμε το σπίτι
είπ’ο θλιβερός βουκόλος,
μα θ’αρπάξ’ένα μανίκι
που θα του σκιστεί ο κώλος.

Η ΚΟΛΑΣΗ ΕΙΝΑΙ ΑΔΕΙΑ

Ολ’οι διαόλοι είν’εδώ
η κόλασ’είναι άδεια,
να ρίχνουνε χωρίς αιδώ
στα μάτια μας σκοτάδια

Τα ψέματα ένας σωρός
μορφή χιονοστιβάδας,
μα κρύβεται ο ουρανός
μ’άπλωμα νιτσεράδας;

Σαθρά επιχειρήματα
καθόλου δομημένα,
μπερδεύουνε τα ρήματα
με μετοχές ωιμένα

Το να λαμβάνουν εντολές
το λένε διαπραγμάτευση,
πολιτικοί για να τους κλαίς
του κεφαλαίου στράτευση

Ηλθ’ο καιρός να πάρουμε
στα χέρια μας τη μοίρα,
αλλοιώς θα ντελαπάρουμε
και θάναι κακομοίρα

Στις κάλπες όταν φτάσετε
φόβος μην σας κατέχει,
λαμπάδες να ανάψετε
στης λευτεριάς το στέκι

Πάν’απ’τον ώμο σας ψυχές
θα στέκονται στην κάλπη,
τους αφαιρέθηκαν ζωές
να μην φανήται σκάρτοι

Μην ακούτε τις Κασσάνδρες
και το λάβαρο ψηλά,
οι γυναίκες και οι άνδρες
με ατρόμητη καρδιά

Με όλα τα υψιπετή
πουλιά που εχ’η μνήμη,
μπάτε στις κάλπες αετοί
κοράκι να μη μείνει

ω

ΑΛΛΑΓΗ ΣΚΥΤΑΛΗΣ

Αφού τελειώσαν οι γιορτές
κι ήλθε ο νέος χρόνος,
δίνω τις πιο θερμές ευχές
λιγότερος ο πόνος.

Τούτη η πενταετία
ήταν μαύρη και σκληρή
σαν ανήμερα θηρία
μας κτυπούσαν οι καημοί.

Δεν περιμένω θαύματα
από το νέο χρόνο,
πιο ήρεμα τα πράγματα
να παν λιγάκι μόνο.

Το δίδυμο της συμφοράς
θέλω να μας αφήσει,
κι η κάλπη δυνατός βοριάς
εδαύτους να σκορπίσει.

Δεν αντέχεσαι Αντώνη
είσαι πράγμα φοβερό,
γι αυτό κούνα μας σεντόνι
και να πας εις το καλό.

Λούζεις τη φαντασία σου
στο χάος της αβύσσου,
χάθηκαμ’ εξαιτίας σου
γι αυτό και ξεκουμπήσου.

Να ξεστρατίσεις προσπαθείς
τον ΣΥΡΙΖΑ απ’ το δρόμο,
μα στις Βρυξέλες δεν θα βρεις
τέτοιονε τροχονόμο.

Τελειώσαν οι φοβέρες
δεν θα ξανατσιμπήσουμε,
φέρε μας πίσω τί βέρες
να σε ξεπροβοδίσουμε.