Εντάξει αγάπη μου…

Ο άντρας απομακρύνετε με το πλοίο για μακρινό ταξίδι και φωνάζει στην γυναίκα του που είναι στην προβλήτα.
-Να σκεπάζεις τα παιδιά.
-Εντάξει αγάπη μου.
-Να τα βάζεις νωρίς για ύπνο.
-Ναι αγάπη μου.
-Δεν πιστεύω να μου γα..είς;
-Δεν άκουσα τι είπες.
-Κοίτα μην μου γα..θείς!
-Δεν σε άκουσα.
-Άντε γα..σου μωρή.
-Εντάξει αγάπη μου..!

Μεθυσμένος πατέρας…

Πηγαίνει ο Τοτός στη μητέρα του και της λέει.
-Καλά ρε μάνα, ο πατέρας πάλι μεθυσμένος είναι!
-Τι χάλι είναι αυτό τελευταία, κάθε μέρα…
-Τι να πω και εγώ ρε μάνα…
-Εσύ όμως πως το κατάλαβες;
-Ξυρίζει τον καθρέφτη..!

Η αριθμητική…

Η μικρή δεν τα πηγαίνει καλά με τα μαθηματικά, και η μαμά της αναλαμβάνει να την βοηθήσει:
-Λοιπόν πες ότι εσύ είσαι μανάβισσα και εγώ πελάτισσα, έρχομαι και αγοράζω ένα κιλό ντομάτες που κάνουν 80 λεπτά, και ένα κιλό φασολάκια που κάνουν 1,30 λεπτά, πόσα χρήματα θα σου δώσω;
-Καλά δεν πειράζει, με πληρώνετε αύριο..!

νι έχεις…

Μια νέα οδηγός βγαίνει βόλτα με το αμάξι της να το συνηθίσει, σε μια στιγμή σταματά απότομα και ένας οδηγός την χτυπάει στο πίσω μέρος, κατεβαίνει κάτω πλησιάζει στο αμάξι της και της λέει.
-Καλά στραβωμάρα έχεις κοπέλα μου;
-Κύριε, είμαι νέα οδηγός γι’ αυτό και αδέξια συγνώμη.
-Νέα οδηγός, νι έχεις;
Αυτός εννοούσε το Ν το πλαστικό που έχουν οι νέοι οδηγοί, όμως αυτή άλλο κατάλαβε και του λέει.
-Είστε πολύ αγενής κύριε.
-Τι αγενής κοπέλα μου, νι έχεις ή δεν έχεις;
Η κοπέλα νευριάζει και του απαντάει.
-Ναι ρε έχω.
-Ωραία, αφού έχεις, βγάλε το και κόλα το στο τζάμι, να το βλέπουν και οι άλλοι!

Η δικαιοσύνη του Δαρείου

83. Ο Δαρείος ετοίμαζε την εκστρατεία εναντίον των Σκυθών κι έστελνε παντού αγγελιοφόρους για να παραγγείλουν σ’ άλλους να στείλουν πεζικό, σ’ άλλους καράβια, σ’ άλλους να ενώσουν με γέφυρα τις ακτές του θρακικού Βοσπόρου. Τότε ο Αρτάβανος, ο γιος του Υστάσπη κι αδερφός του Δαρείου, τον συμβούλευε να μην εκστρατέψει με κανένα τρόπο ο ίδιος εναντίον των Σκυθών, αναπτύσσοντάς του διεξοδικά τι μπλέξιμο χωρίς διέξοδο ήταν οι Σκύθες, όμως-γιατί με τις φρόνιμες συμβουλές του δεν έπειθε τον Δαρείο-παραιτήθηκε απ’ την προσπάθειά του, κι ο άλλος, όταν είχε κάνει όλες τις ετοιμασίες, ξεκίνησε από τα Σούσα με το στρατό του για εκστρατεία.
84. Τότε ένας Πέρσης, ο Οιόβαζος, που είχε τρία παιδιά κι όλα τους είχαν επιστρατευθεί, παρακάλεσε τον Δαρείο να του κάνει χάρη και να του αφήσει το ένα. Κι εκείνος του είπε πως, μια και ήταν φίλος και το αίτημά του ήταν λογικό, θα του αφήσει όλα του τα παιδιά. Λοιπόν του Οιοβάζου η χαρά δεν περιγραφόταν, με την ελπίδα πως τα αγόρια του απαλλάχτηκαν από την εκστρατεία, κι ο άλλος διέταξε τους αρμόδιους γι’ αυτά να σκοτώσουν όλα τα παιδιά του Οιόβαζου. Κι έτσι αυτά, με το να σφαγούν, έμειναν πίσω.

ΗΡΟΔΟΤΟΣ ΒΙΒΛΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ: ΜΕΛΠΟΜΕΝΗ

Τσιγάρα…

Είναι ένας τύπος ο οποίος τα έχει με μια κοπέλα, όμως αντιμετωπίζει μεγάλο πρόβλημα λόγω του μικρού του μορίου. Ντρέπεται να της προτείνει να κάνουν έρωτα, νομίζοντας πως η κοπέλα θα βάλει τα γέλια, όταν έλθει η κρίσιμη στιγμή. Μια νύχτα σε ένα σκοτεινό μέρος της ρίχνεται, μετά από παθιασμένα φιλιά, βγάζει το νοικοκύρη και της τον δίνει στην παλάμη, αυτή του λέει πιάνοντας τον.
-Αφού το ξέρεις, ότι δεν καπνίζω..!

Απαγορεύετε να μπείτε…

Πηγαίνεις ένας τύπος να μπει στο καζίνο, αλλά ο πορτιέρης τον σταματάει λέγοντας:
-Κύριε το καζίνο είναι κυριλέ, δεν μπορείτε να μπείτε μέσα με αθλητικά παπούτσια.
-Μας δουλεύεις ρε φίλε, αυτός εκεί φορά μόνο το σώβρακο.
-Σωστά, αλλά αυτός βγαίνει, μπήκε κυριλέ!!!

Το ξυράφι…

Τρία αδέλφια από την Σκωτία, ζουν σ’ ένα απομονωμένο χωριό της πατρίδας τους. Όπως όλοι οι συμπατριώτες τους είναι φοβερά τσιγκούνηδες. Κάποτε ο ένας από αυτούς φεύγει για την Αμερική, επιστρέφει στο χωριό του μετά από πολλά χρόνια και βρίσκει τα αδέλφια του με μεγάλες γενειάδες.
-Τι είχε συμβεί;
-Φεύγοντας, πήρε μαζί του το ξυράφι στην Αμερική..!

Αυτό το κτήριο θα γκρεμίσει το άλλο

Ο Κολοκοτρώνης όταν είδε να σηκώνεται το πρώτο κτήριο του Πανεπιστημίου, είπε κοιτάζοντας προς το παλάτι:
-Αυτό το κτήριο, θα γκρεμίσει το άλλο!
Ο Γέρος του Μοριά ήταν πανέξυπνος, αλλά η παιδεία δεν του περίσσευε, αφού σήμερα ελάχιστοι την κατέχουν. Το Πανεπιστήμιο είναι τέσσερις τοίχοι στους οποίους μαθαίνεις μια τέχνη για να βγάλεις το μεροκάματο. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι παιδεία ένα πτυχίο πανεπιστημίου, εάν δεν αφιερώνεις τουλάχιστον 4 ώρες την ημέρα στο διάβασμα, για να έχεις μια σφαιρική εικόνα του κόσμου που σε τυλίγει δεν μπορεί να θεωρείσαι άνθρωπος, όχι να έχεις παιδεία!

Δώστε μου είκοσι κουτιά καρφίτσες…

Μπαίνει ένας τύπος σε κάποιο κατάστημα με είδη ραπτικής και λέει στον υπάλληλο:
-Δώστε μου είκοσι κουτιά καρφίτσες.
Ο υπάλληλος του ρίχνει ένα περίεργο βλέμμα λέγοντας:
-Ράφτης θα είστε ασφαλώς;
-Όχι κύριε μάγος είμαι.
-Συγνώμη, αλλά τι τα θέλετε είκοσι κουτιά καρφίτσες;
-Έλα μωρέ, παλιά κατάπινα σπαθιά, αλλά τώρα κάνω δίαιτα!