ΕΛΠΙΔΕΣ ΦΟΥΝΤΟΜΕΝΕΣ

Χριστός Ανέστη Χριστιανοί
μα κι αληθώς ανέστη,
και καλοχώνευτο τ’ αρνί
βαρύ και μη σας πέσει.

Καλά πήγ’ η Ανάσταση
η προγραμματισμένη,
για το λαό Ανάσταση
να δούμε αν θα γένει!

Με μία βασανιστική
στενότητα χρημάτων,
που φέρνει αναγκαστική
έλλειψη εδεσμάτων.

Μα όμως τώρα έχουμε
ελπίδες φουντωμένες,
κι αν τούτο δεν κατέχουμε
μπορεί να παν’ χαμένες.

Αρπαγή στην ευκαιρία
δεν χωρά αναβολή,
όταν γίνει στάχτυ κρύα
θα πετάξει το πουλί.

Μα όσο ο καιρός περνά
πήζει η προθυμία,
γι τούτο θα ‘τανε καλά
να γίνει με τη μία.

Μα αν δεν απαλλαγούμε
από τις παλιές ρεμούλες,
στο γκρεμό θε να βρεθούμε
και θα είν’ με κολοτούμπες.

Πρέπει να προσέξουμ’ όλοι
προπάντων οι πολιτικοί,
για τί έχω βιτριόλι
να τους φύγει η ψυχή.

Τώρα όμως ωρ’ αφίχθη
πάνε για ψηφοθηρία,
κι όπως έχουν αποδείξει
εις το σπορ είναι θηρία.

Μην καταντάτε τη βουλή
λίκνο σκληρό του φθόνου,
γιατί θα έλθει πληρωμή
στο πλήρωμα του χρόνου.

Κατάκριση αισχροπρόσωπη
θα χει και τις συνέπειες,
σ’ αυτό το κόσμο απλήρωτες
δεν μένουν οι απρέπειες.

Δε θα ‘χετε εξιλέωση
ποτέ απ’ τις μουντζούρες,
θα τις πληρώσετε ακριβά
όσ’ είσαστε χαμούρες!

Ακόμα δεν ξεφύγαμε
από τα νύχια τ’ Άδη,
προς το παρόν γλιτώσαμε
τ’ απόλυτο σκοτάδι.

Τέλειωσε το πανηγύρι
επιδότησης στις τέχνες,
και τ’ αριστερό ψαλτήρι
έπιασαν οι «καλλιτέχνες»!

Ο καλλιτέχνης ζήτουλας
είναι σκουπιδοποιός,
δεν νοείται καλλιτέχνης
όταν δεν υπάρχ’ αιδώς.

Η πλατεία Κουμουνδούρου
είναι μια Βαβυλωνία,
και ακούω ντούρου ντούρου
να τα παίρνουν στα κρανία.

Αν δεν επινοήσουμε
τώρα καινούργιες λέξεις,
δεν θα κατανοήσουμε
τι ψάλλει ο Αλέξης.

Στράτευμα μεξικάνικο
με το στρατάρχ’ Αλέξη,
Θέμ’ ένα τέτοιο Βατερλό
ποτέ να μη μας φέξει!

Aside

Έρχεται και το Πάσχα
δεν έχω τι να πω,
μυρίζοντας τη γλάστρα
με το βασιλικό.

Ωραίο το πλεόνασμα
αδέλφια Χριστιανοί,
μα τι το θέλ’ ο άνεργος
όταν δεν έχει αρνί;

Αν είσαι τσέπο-αδειανός
με συμβολή εταίρων,
ελπίζεις μόνο δυστυχώς
στο μέσα των εντέρων!

Ας ευχηθούμε πως ταχιά
θαν πιο καλά λιγάκι,
για να χτυπήσουμε τ’ αρνιά
να πάω και γω στο Θιάκι.

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ!

ΣΤΗ ΝΙΓΡΙΖΑ ΤΟ ΡΑΒΔΙ ΚΑΙ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΟΥ ΘΑ ΒΓΕΙ

Στη Νιγρίτα των Σερρών
το ραβδί των Ααρών,
ξύλο έφαγ’ ο Καρέλι
εν ολόκληρο καρβέλι!

Από το πολύ στηλιάρη
τέζαρε το παλληκάρι,
όποιος δεν παίρν’ από λόγια
να προσμένει μοιρολόγια.

Εμακέλεψε τον άλλο
μετά άρπαξε τον μπάλο,
αν δε κλείσουν οι βεντέτες
θα κοπούν πολλοί σε φέτες.

Εις άπασας τας φυλακάς
ξεσηκωθήκαν ούλοι,
όπου βρεθεί εις κερατάς
μαζεύοντ’ όλ’ οι μούλοι.

Σε κάθε αθλιότητα
που κουβαλάμε όλοι,
και την υπαιτιότητα
την έχουν οι διαβόλοι!

Έχει κινδύνους σπαρμένους
όλ’ αυτή η διαδρομή,
και εμάς παγιδευμένους
μεσ’ του κτήνους την ορμή.

Ο βατραχάνθρωπος εκεί
μέσα στο βουλευτήριο,
σαν ταύρος έψαχνε να βρει
το Λιά τον αλητήριο.

Του Μπαλτάκου του Παναή
ήταν ο προκομένος,
που τον ανέθρεψε νταή
σαν Σπαρτογεννημένος.

Πολιτικό εκβιασμό
απ’ της Βουλής το βήμα,
βγάλτ’ είπ’ ο Λιάκος το σκασμό
μη σας ανοίξω μνήμα.

Ψάχνουν για μαύρο κοριό
και μέσα στην ΕΥΠ,
μη βρεθεί κάνα πουσταριό
και παν’ χαμένοι ντιπ.

Και αν εκκολαφθεί τ’ αβγό
μεσ’ την υπηρεσία,
για να το βρουν παρακαλώ
θέλουνε Τειρεσία.

Αν έχει στην υπηρεσία
ακροδεξιές σταγόνες,
θα ‘χουμ’ άγρια μεγαλεία
ας προσμένουμε κυκλώνες.

Αποδιοπομπαίους τράγους
βάζουνε τους μετανάστες,
αποποίηση του άγους
από θλιβερούς δυνάστες.

Η πολυπολιτισμικότητα
είναι τεράστιος πλούτος,
δεν συμφέρει την αθλιότητα
να βράσει αυτός ο μούστος.

Μ’ ένα δείχτη νοημοσύνη
ελαφρύ ως ο αγέρας,
έχουν ίση σωφροσύνη
δίποδων της καπονιέρας!

Ελεεινά φασιστοειδή
όπως είν’ ο Μπαλτάκος,
αν ο ηγέτης δεν τα δει
τ’ ανοίγεται ο λάκκος.

Σαν το λέωντα γενναίος
και πονηρός σαν αλεπού,
ο ηγεμών είν’ ωραίος
όμως να τον βρούμε πού;

Μέσα σε απεργιακό
μπαράζ είν’ όλ’ η χώρα,
για τον οριστικό χαμό
ζωντόβολα με φόρα!

Ο έλλην το τομάρι του
έχ’ ιδεολογία,
και γράφει στο παπάρι του
όλη την κοινωνία.

ΕΥΡΩΣΚΕΠΤΙΚΙΣΤΕΣ ΚΑΙ JUST

Τώρα οι Ευρωσκεπτικιστές
όλο και αραιώνουν,
καθώς οι ευρωεκλογές
σιγά-σιγά ζυγώνουν.

Βλέπουν την άκρα δεξιά
σε άνοδο μεγάλη,
και πως θα έλθει καρπαζιά
που θα τους φέρει ζάλη.

Τρόμος στο κατεστημένο
που’ χουν οι τραπεζίτες,
μη το δουν κατεστραμένο
γι αυτό κόπτονται οι αλήτες.

Πετάνε κάτι ψίχουλα
ο,τι τους περισσεύουν,
για το λαό το ζήτουλα
και τόνε περιπαίζουν.

Νοικιάζουν εργαζόμενους
σαν ιδιοκτησίες,
ταβάνι είν’ ο ουρανός
για τέτοιες αλητείες.

Τα σύννεφα διαλύονται
φαντάσματα πάν’άτα,
και κάποιοι βαυκαλίζονται
ανοί καινούργια στράτα!

Στη σύραγγα μέσα στο φως
δεν είν’ οφθαλμαπάτες,
ας μας φωτίσει ο Θεός
να κόψομε τσ’ απάτες.

Μιλά ο τυχοδιωκτισμός
και η δημαγωγία,
κι ένας απέραντος εσμός
γεμίζει την πλατεία.

Ρητορικές υπαγωγές
στην προγονοπληξία,
που μας γεμίζουν οιμωγές
κι απαισιοδοξία.

Δεν θα σωθούμε με ευχές
και με λιβανιστήρια,
αν δεν κοπούν οι λαμογιές
θα πάμε στα τσακίδια.

Πρέπει να δοθεί η βάση
στην επούλωση τραυμάτων,
ειδικά σε πρώτη φάση
να’ ναι των πιο αδυνάτων.

Είν’ ο κοινωνικός ιστός
που θέλ’ αποκατάσταση,
είν’ ένας δύσκολος ισθμός
καθόλ’ εύκολη διάβαση.

Έχουμε νοοτροπία
τρακαδόρον και επαίτη,
με δουλειά και φαντασία
θα ξαναγεμίσ’ η τσέπη.

Όχι στο κράτος εσμός
μας περιμένει νίλα,
εάν ξαναφανεί πορθμός
με Χάρυβδη και Σκύλα!

Εμφανίστηκε και πάλι
η Κορομηλά η Ρούλα,
στη σκληρή τη βιοπάλη,
να τα ξαναδώσει ούλα!

Φοβάμαι απ’ την εκπομπή
μη φύγει ο Βαρθακούρης,
για δε μπορεί τέτοια ντροπή
ν’ αντέξει ο κακομοίρης.

Γελάει η Κορομηλά
κι αυτό δεν το ανέχεται,
κάλλιο στη κόκκινη μηλιά
παρά να μην ανέχεται!

Δεν ξέρ’ αυτές οι εκπομπές
πως είναι για τα μπάζα,
και βγάζουν όλες τις πομπές
για ν’αγαλιάσ’ η μάζα.

Είδα και τη Μακρυπούλια
μια επίγεια θεά,
αχ Θεέ μου τι καπούλια
κάτσε φίλε μου καλά!

Ζέτα είσαι Θεού χαρά
γλυκειά σαν μαντολάτο,
ας ήμουν πονηρή σουπιά
αρκεί να ήσουν πιάτο.

Τι ωραία η πρεμιέρα
εις την εκπομπή του Just,
ρε δε πάτε παραπέρα
μη φωνάξω κάνα ουστ!